|
|
Flora Australii – Australia stanowi osobne państwo
roślinne (Australis) o swoistej florze, z dużą liczbą endemitów (np. 750
gat. eukaliptusów i 450 gat. akacji); w zbiorowiskach roślinnych
przeważają formacje charakterystyczne dla klimatów suchych i gorących.
Wnętrze kontynentu zajmują pustynie piaszczyste (bez roślinności) oraz
półpustynie ze słonoroślami i kolczastymi krzewinkami (karłowate akacje,
eukaliptusy, kazuaryny, łobody i in.) tworzące tzw. skrub. Pustynie i
półpustynie graniczą, zwłaszcza od północy, ze stepami twardolistnych
traw. Na północy stepy przechodzą w sawanny, a te — w lasy monsunowe;
wybrzeża pd.-wsch. i pd.-zach. porastają lasy wawrzynolistne i
zimozielone zarośla. Odrębna jest roślinność wsch. części Australii: na
obszarach o dużych opadach (gł. płw. Jork) rosną wiecznie zielone lasy
podrównikowe (figowce, palmy, pandanusy, liany i epifity), a na
wybrzeżach pn. — namorzyny; dalej na pd., w górach, występują wiecznie
zielone lasy araukarii i notofagusów (buk pd.), natomiast na najwyższych
wzniesieniach Alp Australijskich — roślinność alpejska. Plagą
gospodarczą Australii są zawleczone tu i mnożące się opuncje. |
|
Przybycie ludzi (Aborygeni) do Australii około 50 000 lat temu przesmykiem z Azji i osadników europejskich od 1788, miało znaczący wpływ na australijską faunę. Przybysze z Azji przywieźli ze sobą psy (dingo), które zdziczały i zachwiały pierwotną równowagą pomiędzy żyjącymi tu gatunkami. Skutki pierwszej inwazji człowieka na bezludny wcześniej kontynent spowija mgła prehistorii odsłaniana pomału dzięki archeologii, etnografii i paleontologii. Europejczycy wprowadzili obce gatunki, często konkurujące z rodzimymi. Rozwój rolnictwa spowodował niszczenie pierwotnych środowisk co doprowadziło do wymarcia wielu gatunków. Obecnie chroni się pierwotne ekosystemy i rodzime gatunki poprzez przepisy ochronne i zakładanie Parków Narodowych. |
|
powrud |